"Uğradığımda, bulutlar karaya çalar,
ağıt yakar görmezden geldiğiniz canlılar.
Islığım hıçkırtır yeryüzünü
ve
parmağım ateşi serbest bırakır kentlerinize.
Saklı duygularınız vücut bulur da
saçınızın telini ararsınız boşlukta.
Küflenmekten bahis açar
acizlikten yakınırsınız.
Siz hiç görür müsünüz
diğer zamanlarda
merdivenin tepesinde oturanların
ruhundaki şaşaa
ben göründüğümde nasıl da solar iz bırakmadan.
Sarsım kapı eşiğinizde
Ve yıkım burnunuzun dibinde saklı
Bağrımdır yine de hazmedecek olan
geriye bıraktığınız göçük kırıntılarını."
0 yorum:
Yorum Gönder